Hoe en waar kan je de meeste outdoor & actionsports fun hebben? Het beantwoorden van die tweeledige vraag is waar we ons bij GearLimits elke dag mee bezig houden. Van oudsher kijken we daarbij vol interesse naar de gear en delen onze persoonlijke ervaringen daarmee in de vorm van productreviews. Maar omdat we veel buiten zijn en op veel mooie plekken komen, willen we ook onze ervaring met die plekken delen.
De komende tijd delen we in de vorm van trailreviews onze ervaring met trails in Nederland. Bij lange na geen complete lijst, daarvoor verwijzen we graag naar MTBroutes.nl, maar een stuk voor stuk persoonlijke ervaring en waardering voor een trail.
Route Leersum
Als je van west naar oost vanaf Utrecht richting Arnhem rijdt dan is de route Leersum de volgende die je tegenkomt. De route loopt tegen de klok in door de Lombokbossen, langs het Leersumse veld en als je de Scherpenzeelseweg bent overgestoken door Hoog Ginkel en het Zuilenstijnse bos. Vooral aan deze oostelijke kant van de lus ga je al de hoogteverschillen tegenkomen de naar de Amerongse berg toelopen. In vergelijking met de westelijk “buur” route Zeist-Austerlitz zit hier veel meer echt klim en afdaal werk in.
De Trail
Met “officieel” ruim 300 hoogtemeters (volgens MTB Routes.nl maar mijn Strava zegt 195hm) op ongeveer 18 km is het een mooie geaccidenteerde route. Aan de oostkant van de route heb je met de “Slangenkuil” een hele gave afdaling aan de oostkant van de lus. Wat mij betreft het hoogtepunt van de route met heel goed aangelegde bochten waar je echt goed moet sturen en als je van de remmen blijft kan je lekker snelheid gaan ervaren. Er wordt goed gebruikt gemaakt van het hoogteverschil. Op en onderaan de Slangenkuil en andere delen van de trail ontstaan vooral in de wat drogere periodes flinke stukken met remkuilen. Dat kan natuurlijk heel irritant zijn, maar als je een beetje ruime fully hebt wordt eigenlijk wel weer leuk.
Aan deze kant schurkt de Leersum route ook aan tegen de route van Amerongen die je ook heel goed kunt verbinden aan elkaar om een mega dikke lus van ruim 4 kilometer en meer dan 550 hoogtemeters kunt maken.
Er zitten ook lekkere steile stukken waar je je even op kunt stuk bijten en je de bodem van je longen kunt voelen. Verder zijn er lange slingerende gedeeltes aan de noordkant van de route over de zandduinen van Ginkelduin die wat zanderig kunnen worden en waar er steeds repeterende diepe kommen liggen waardoor je flink aantal keer goed moet aanzetten om een beetje je flow vast te houden. Best uitdagend rijden dus.
Er valt niet veel te springen op deze route. Er was eens een jump line maar die is verwijderd doordat er een aantal ongevallen op plaats vonden. Heel erg jammer natuurlijk voor mensen die wel kunnen en willen. Wat dat betreft blijft het van het grootste belang dat je altijd een goede inschatting van je technische kunnen blijft maken.
Meest geschikte soort fiets: All Mountain short travel fully (100-120 mm veerweg voor en achter)
Combinatie Route’s Leersum en Amerongen
Opstart Punten
Meest gebruikte startpunt aan de westkant van de route is het parkeerterrein aan de N226, de Utrechtse Baan die vanaf de A12 naar Leersum loopt. Als je in het weekend na 10 uur komt kan het wel erg vol staan. Vanaf deze startplek moet je meteen aan de bak met een flink steile klim. Dus maak je borst meteen nat.
Aan de oostkant van de route kan je langs de Bergweg parkeren op het parkeerterrein die ook de route Amerongen bediend. Daar kan het ook zeer druk zijn. Voordeel als je daar begint is dat je, na klein stukje omhoog en een milde afdaling vrijwel direct de Slangenkuil kunt induiken. En natuurlijk dat als je de route Leersum hebt gedaan en je wilt meer, je direct Amerongen eraan vast kunt knopen.
Mocht je midden in de route willen opstappen dan kan dat bij Park Ginkelduin op de Scherpenzeelseweg.
De Utrechtse Heuvelrug
Ik rij nu al 5 jaar rond op de trails van de Utrechtse Heuvelrug en na een recente “streek” van alle trails achter elkaar met een heerlijke trailbike, dacht ik dat het moment was gekomen om een aantal stukken te schrijven over dit geweldig mooie en eigenlijk unieke stukje Nederland. Uniek in die zin dat er nergens een grotere traildichtheid te vinden is als hier, zo veel kilometers in een stuk van ongeveer 100 vierkante kilometer. Waarbij de individuele routes ook nog eens erg goed aan elkaar te lussen zijn. Ik voel me gezegend om in dit gebied te wonen; zo dichtbij zoveel moois. En ik geniet er niet alleen privé van, maar vrijwel alle fietsen die we reviewen voor GearLimits rijdt ik op de trails van de Utrechtse Heuvelrug mee en zo is dit gebied ook een beetje mijn kantoor.
Niet alleen de gemeente maar ook de provincie, natuurbeheerorganisaties en eigenlijk alle terreineigenaren en beheerders mogen behoorlijk trots zijn om dit Nederlandse paradijs voor Mountainbikers.
Vignet en trailrespect
Alle trails op de Utrechtse Heuvelrug kan je rijden als je in het bezit bent van een MTB-vignet. Te koop in meeste omliggende fietsenzaken. Kijk hier waar je ze kunt kopen. Er zijn geregeld hele discussies over het vignet en er blijven mensen die verdommen het aan te schaffen. Als je een paar duizend euro kunt neerleggen voor een MTB en je kleding en uitrusting, dan kan € 7,50 voor een sticker er ook wel bij. Zeker als je bedenkt dat je bijdraagt aan de kwaliteit van de trail waar je dure fiets op rolt. Aan de prijs van € 7,50 kan het niet liggen, en als je weet dat je het werk van vrijwilligers hiermee helpt, lijkt het me echt een non-discussie.
Vrijwilligers
Een enorme woord van dank en waardering naar alle vrijwilligers die zo vaak op de trails te vinden zijn om onderhoud te plegen. Van afwateringsgaten graven tot bladblazen en remkuilen weg eggen…(soms mogen wat meer wortels gewoon blijven, maar goed ;-). Ik heb zelf ooit twee jaar geleden ook een middag meegegraven en schaam me sinds die tijd dat ik niet vaker met mijn voeten en een schep op de trails sta, maar wel zo vaak op de fiets er gebruik van maak. Een goed voornemen voor dit jaar!
Disclaimer
Deze review is een puur persoonlijke ervaring, ik deel graag wat ik er leuk en minder leuk aan vond, waar ikzelf vaak opstap, en wat de leukste stukken zijn wat mij betreft. Daarbij moet ik wel zeggen dat ik geen cross-country fietser ben die alleen zo hard en flowy mogelijk wil fietsen. Ik heb geen top Strava tijden en die interesseren me ook niet heel erg. Ik hou van wortels, en ruwe technische trails. Ik draag baggy en fiets op flat pedals, ik wil zo hard mogelijk naar beneden en ben geen kei in klimmen. En ik wil zoveel mogelijk airtime op mijn fiets; met regelmaat loopt (of fiets ik) jump lines omhoog om ze nog een paar keer te kunnen doen. Dus dat is wat ik leuk vind: de bril waarmee ik naar de trails kijk en die mijn waardering kleuren.
