Hoe en waar kan je de meeste outdoor & actionsports fun hebben? Het beantwoorden van die tweeledige vraag is waar we ons bij GearLimits elke dag mee bezig houden. Van oudsher kijken we daarbij vol interesse naar de gear en delen onze persoonlijke ervaringen daarmee in de vorm van productreviews. Maar omdat we veel buiten zijn en op veel mooie plekken komen, willen we ook onze ervaring met die plekken delen.
We delen graag in de vorm van trailreviews onze ervaring met trails in Nederland. Bij lange na geen complete lijst, daarvoor verwijzen we graag naar MTBroutes.nl, maar een stuk voor stuk persoonlijke ervaring en waardering voor een trail.
Route Zeist-Austerlitz
Zoals in de review van Leersum genoemd ligt Amerongen eigenlijk strak tegen de Leersumse route aan. De route ligt vol op de Amerongse Berg en je fietst door het Amerongse Bos en de Amerongse Bovenpolder. Wat mij betreft is Amerongen het hoogtepunt van de routes op de Utrechtse Heuvelrug. Met “officieel” (volgens MTBroutes.nl) 360 hoogtemeters (Mijn Strava zegt 290 hm) op 18 kilometer ook het meeste hoogteverschil en dat komt omdat de routebouwers echt maximaal gebruik hebben gemaakt van wat de natuur ons daar geeft. Het rijden is heel afwisselende, door stukken loofbossen en donkerdere naaldbomen, langs schitterende stukken heideveld over met name bosgrond.
Combinatie Route’s Amerongen en Leersum
De Trail
Als wij videoreviews willen maken van fietsen dan gaan we vooral naar de route Amerongen. Het is de meest spectaculaire route van de Utrechtse Heuvelrug. We kunnen op een vrij korte afstand van elkaar hoge snelheden door heerlijke flowy singletrack pakken, en ook steile en stevige klimmen op de gevoelige plaat leggen. Her en der zijn kleine jump variaties te vinden, en sommige delen helpt de flow van de singletrack je ook natuurlijk airtime pakken.
Het is ook de beste plek om de verschillende aspecten van een fiets inhoudelijk te ervaren, hoe klimt het en stuurt de fiets op lage snelheden; hoe stabiel is een fiets als je hard naar beneden gaat, hoe gebalanceerd komt de fiets los en hoe prettig is de vering bij de landing. Dat zegt veel over de veelzijdigheid van de route.
Vanaf het parkeerterrein op de Bergweg val je meteen met je neus in de boter, met een lekker snel stuk langs de Bergweg de zogenaamde Marmottenbak naar beneden, waarbij je even stevig links moet aanhouden bij een kruising van de verbindingstrail naar route Leersum. Vanaf daar is het meteen feest, slingerend omhoog, en slingerend naar beneden. Dat is dus meteen aan de westkant van de route, waarbij eigenlijk ertegenover aan de oostkant ook een schitterende bikepark achtbaan is gelegd tussen de Noorderlaan en de Thijmenstoren. Echt een geweldig lang stuk flow country knallen. (Ik meen onlangs te hebben gehoord dat, dit deel van de trail aangepast gaat worden, wat super jammer zou zijn. Ik hoop dat ik me vergis maar ga binnenkort weer kijken).
“Nadeel” van deze snelle stukken is dat veel mensen teveel en te hard remmen. Terwijl als je goed vooruitkijkt en goed door de bochten heen stuurt met je hele lijf, je fiets door een bocht weet te duwen en de lijnen goed ziet, dat niet altijd nodig is. Maar goed, het vergt dus wel techniek en keerzijde is dat er toch (zeker in drogere periodes) veel remkuilen ontstaan voor bochten, waar je eigenlijk bezig bent om je lijn goed te kiezen. Ik fiets zelf altijd fully (behalve als we hardtails reviewen) en daar ben ik bij deze secties dan heel happy mee. Dan kan je de fiets vrij laten rollen, “hands off the brakes” en echt die g-krachten ervaren.
Kortom, voor mij de leukste en meest vermakelijke route van de Heuvelrug!
Meest geschikte soort fiets: All Mountain short travel fully (100-130 mm veerweg voor en achter)
Opstart Punten
Parkeren kan je langs de route op verschillende plekken waarbij ik de volgende zou adviseren:
De Utrechtse Heuvelrug
Ik rij nu al 5 jaar rond op de trails van de Utrechtse Heuvelrug en na een recente “streek” van alle trails achter elkaar met een heerlijke trailbike, dacht ik dat het moment was gekomen om een aantal stukken te schrijven over dit geweldig mooie en eigenlijk unieke stukje Nederland. Uniek in die zin dat er nergens een grotere traildichtheid te vinden is als hier, zo veel kilometers in een stuk van ongeveer 100 vierkante kilometer. Waarbij de individuele routes ook nog eens erg goed aan elkaar te lussen zijn. Ik voel me gezegend om in dit gebied te wonen; zo dichtbij zoveel moois. En ik geniet er niet alleen privé van, maar vrijwel alle fietsen die we reviewen voor GearLimits rijdt ik op de trails van de Utrechtse Heuvelrug mee en zo is dit gebied ook een beetje mijn kantoor.
Niet alleen de gemeente maar ook de provincie, natuurbeheerorganisaties en eigenlijk alle terreineigenaren en beheerders mogen behoorlijk trots zijn om dit Nederlandse paradijs voor Mountainbikers.
Vignet en trailrespect
Alle trails op de Utrechtse Heuvelrug kan je rijden als je in het bezit bent van een MTB-vignet. Te koop in meeste omliggende fietsenzaken. Kijk hier waar je ze kunt kopen. Er zijn geregeld hele discussies over het vignet en er blijven mensen die verdommen het aan te schaffen. Als je een paar duizend euro kunt neerleggen voor een MTB en je kleding en uitrusting, dan kan € 7,50 voor een sticker er ook wel bij. Zeker als je bedenkt dat je bijdraagt aan de kwaliteit van de trail waar je dure fiets op rolt. Aan de prijs van € 7,50 kan het niet liggen, en als je weet dat je het werk van vrijwilligers hiermee helpt, lijkt het me echt een non-discussie.
Vrijwilligers
Op voorhand een enorme woord van dank en waardering naar alle vrijwilligers die zo vaak op de trails te vinden zijn om onderhoud te plegen. Van afwateringsgaten graven tot bladblazen en remkuilen weg eggen…(soms mogen wat meer wortels gewoon blijven, maar goed ;-). Ik heb zelf ooit twee jaar geleden ook een middag meegegraven en schaam me sinds die tijd dat ik niet vaker met mijn voeten en een schep op de trails sta, maar wel zo vaak op de fiets er gebruik van maak. Een goed voornemen voor dit jaar!
Disclaimer
Onderstaand is een puur persoonlijke ervaring, ik deel graag wat ik er leuk en minder leuk aan vond, waar ikzelf vaak opstap, en wat de leukste stukken zijn wat mij betreft. Daarbij moet ik wel zeggen dat ik geen cross-country fietser ben die alleen zo hard en flowy mogelijk wil fietsen. Ik heb geen top Strava tijden en die interesseren me ook niet heel erg. Ik hou van wortels, en ruwe technische trails. Ik draag baggy en fiets op flat pedals, ik wil zo hard mogelijk naar beneden en ben geen kei in klimmen. En ik wil zoveel mogelijk airtime op mijn fiets; met regelmaat loopt (of fiets ik) jump lines omhoog om ze nog een paar keer te kunnen doen. Dus dat is wat ik leuk vind: de bril waarmee ik naar de trails kijk en die mijn waardering kleuren.
