Na een paar heerlijke dagen in het mondaine Sankt Anton am Arlberg vervolgen wij onze weg naar Schruns in het dal van Montafon. Werkelijk een prachtige route want we reden zo vanuit een donsdek van wolken de zon in waarin het heldere groen van de bergen weer verscheen. En van het ene op het andere moment stijgt de temperatuur van 15 naar 24 graden. Dus de zonnebrillen komen weer tevoorschijn en eenmaal van de snelweg af reden we een adembenemende route door de bergen.
Het is slechts drie kwartier reizen en je zit in een totaal andere wereld.
Als je erover denkt een gecombineerde reis met meerdere bestemmingen in de bergen te maken dan kunnen wij dit zeker aanraden. Het is slechts drie kwartier reizen en je zit in een totaal andere wereld.
Zin om weer een berg te beklimmen
Goed en wel aangekomen in het rustige en gemoedelijke Schruns hebben we al weer zin de berg op te gaan. Dit is een van belangrijkste plaatsen in het hart van Montafon en vormt met hun al jaren bestaande Alpine- en Noordse skitraditie het uitgangspunt voor veel ski- en wandelgebieden. Op alle niveaus zijn er zoveel mogelijkheden voor zowel recreatieve- als professionele sporters. Montafon ligt in het uiterste zuiden van de provincie Vorarlberg. De grens met Tirol ligt tussen Lech en Sankt Anton am Arlberg.
Vooral heel erg genieten!
Of je nu de voorkeur geeft aan klimmen of wandelen, mountainbiken, skiën of snowboarden of onderweg bent in het dal, lopend op de golfbaan en op de tennisbaan een paar ballen wil spelen. In alle rust kun je hier ontspannen, je sportief inspannen en vooral heel erg genieten!
“Schruns is meer een koket stadje dan een dorp“, zo schreef de Zwitserse schrijver Jakob Christoph Heer
Het historische centrum van Schruns is het hele jaar door een gezellige plek waar toeristen en dorpelingen elkaar ontmoeten. Door het grote aanbod aan winkel, restaurants met terrassen en bars is er genoeg te doen. Hier kun je even lekker relaxen na weer een dag vol sportieve uitdagingen op de berg of in het uitgestrekte dal.
Die middag begonnen we aan een eerste verkenning van het berggebied.
Net iets buiten het dorp, op ongeveer tien minuten van ons hotel namen we de Hochjoch Bahn naar boven. We waren de enigen in de gondel naar het Mittelstation “Kapell”. Hier vind je ook het Kapellrestaurant. Als we daar uit de gondel stappen komen we in een dicht wolkendek terecht en vinden we op goed geluk de stoeltjeslift die ons naar het hoogste punt, Sennigrat, op 2300 brengt. Het is maar goed dat we zijn voorbereid op lagere temperaturen, onze warme jacks komen goed van pas als we door de wolken trekken.
Ik denk oh jeee daar gaat onze wandeling, want wie gaat er nu door de wolken wandelen. Zo mooi is het dan om uiteindelijk boven de wolken uit te komen en de zon in volle kracht op de bergen te zien schijnen. Oja, zo’n stoeltjeslift is ook prima te doen zonder ski’s. De liften gaan volgens mij wat langzamer zodat deze in zomer ook goed begaanbaar zijn. Ik weet het niet zeker, want na duizenden ritjes tijdens de wintersport was dit een van mijn eerste stoeltjesliftritjes in de zomer.
Ik geniet van de kruidige lucht van de bergen en in de verte glinsteren de meren
Als we bijna boven zijn trekt de lucht open en lopen we het wandelpad op naar boven. Ik geniet van de kruidige lucht van de bergen en in de verte glinsteren de meren. Heerlijk hier boven in de bergen, het liefst zou ik mijn schoenen uitdoen en op blote voeten in het gras lopen. Ik houd mijn bergschoenen toch maar aan als ik de ruige paden zie die naar boven lopen. Lees verder
