In dé Amsterdamse bioscoop, Tuschinski, vond het unieke Freeride Film Festival – met alleen maar ski- en snowboard-freeridefilms -plaats. Het was een weerzien van bekenden uit het wereldje, een opmaat tot de winter en vooral veel visueel sneeuwgeweld. Een kort overzicht van de films die we zagen:
We beginnen met de film bovenaan deze post:
Mission: Antarctic – The North Face
Xavier de le Rue heeft het voor elkaar. De extreme rijder, een andere naam bestaat niet voor het soort lijnen dat hij kiest te rijden, is specialist geworden in het zoeken naar snowboardbare bergflanken op onmogelijke plekken. De film geeft goed inzicht hoe ver Antarctica verwijderd is van de wereld en de dosis avonturierszin die ervoor nodig is om daar te gaan rijden. Xavier sleept The North Face-teammaatje Lucas Debari mee. Ik heb genoten van de kapitein van het zeiljacht, dat de crew heeft gecharterd, die broodnuchter een beeld schetst van hoe het er aan toe gaat op Antarctica. Ook erg indrukwekkend: bij de twee laatste lijnen die de mannen hitten knapt Debari mentaal. Hij kan het niet meer aan. Ook al is Lucas een stuk jonger en minder ervaren dan Xavier, hij is allesbehalve een lichtgewicht en heeft al veel afdalingen op zijn naam staan. De moeilijkheidsgraad en de continue spanning worden ‘m teveel en hij besluit een stapje terug te doen. Het geeft aan op wat voor eenzame hoogte Xavier rijdt.
Conclusie: het lijkt alsof je naar iemands vakantiefilmpje zit te kijken. Maar dat is wel een vakantiefilmpje van de beste freerider van het moment, op het minst ontgonnen continent op aarde. Een aanrader voor mensen die op zoek zijn naar avontuur.
Into the Mind – Sherpas Cinema
Een visuele overload! Van de productiecrew die het baanbrekende All.I.Can uitbracht is dit nieuwe cinematografische hoogstandje. En het woord hoogstandje is niet te hoog ingezet. De film is een raamvertelling waarin je twee skiërs volgt die onderweg zijn naar de afdaling van het seizoen. In meerdere stappen zie je verhalen vertelt waarin allerlei dromeneen beeld schetsen over de motivaties van freeriders. Het is duidelijk niet de cliché sneeuwporno met metershoog rondvliegende poeder (ook al zit dat er ook in), maar een verkenning van hoe het beeld er in ons hoofd uitziet als we aan freeriden denken. Een beetje een vage beschrijving? Jazeker, maar de film is dan ook alles behalve volgens de gebruikelijk ‘logica’ van skifilms opgebouwd.
Conclusie: deze film is waarschijnlijk niet naar ieders smaak (ik weet zelf nog steeds niet of ik ‘m nou goed vond of niet), maar hij is zeker de moeite van het bekijken waard. Groots, adembenemend en spectaculair. Naar mijn smaak net iets te over the top.
McConkey
De biopic over het leven van skilegende en allround clown Shane McConkey loopt natuurlijk een beetje gek: je weet hoe het afloopt: Shane kwam om bij een skibasejump-ongeluk in de Dolomieten in 2009. Het eerste uur van de film gaat over skiën en wat Shane, als een van de grondleggers van de moderne freeskibeweging, heeft betekent voor de sport. De oude beelden en statements van zijn vrienden (de initiatiefnemers van de film zijn niet alleen fiolmers maar ook persoonlijke vrienden van Shane) geven een goed beeld van het unieke karakter en onversneden originaliteit van Shane. Daarna volgt een deel van de film waarin wordt uitgelegd hoe Shane basejumpen begon te verweven in zijn skilijnen. En, hoewel het ongelovelijk creatief is en bloedstollend spannend, had ik met dit stuk iets minder. De film, eindigt met het onvermijdelijke en de ongeloof van maatjes en filmers die daarbij aanwezig zijn. Shane laat een grote leegte achter in het skiwereldje die daarna nooit meer door iemand is ingevuld.
Conclusie: deze moet je zien. Al was het maar om jezelf te onderwijzen over de rol die Shane heeft gespeeld in het feit dat het skiwereldje zichzelf niet zo serieus moet nemen.
