In onze Vlog met 10 snowboard tips van Frosty Snowboarding kwam dit board al langs, de K2 Party Platter. Kort, vierkant gebouwd, maar snel en super bewegelijk. Ik had de vreemde associatie met Santiago Cordero, de Argentijnse rugbyer die tijdens de World Cup 2015 zijn wonderbaarlijke skills ten toon spreidde. Snel, super bewegelijk en solide.
Samen met 8 andere boards is de K2 Party Platter drie dagen lang de Hintertuxer Gletscher op geweest. Sneeuw omstandigheden waren gewoon goed, droge sneeuw, met mooie verse sneeuwval, zeer koud weer (-20) harde wind en alleen de 2e en 3e dag was de zichtbaarheid een stuk minder, door flat light eerst en stevige sneeuwval op de derde dag.
De K2 Party Platter heb ik zowel op als off-piste kunnen rijden. Op goed geprepareerde (niet ijzige) runs en ook door diepere (30 cm) poeder op een mooie base laag.
Volume Shifting
Ik hou er altijd van om eerst even naar het board te kijken, wat de bedoeling van de fabrikant is geweest met de constructie van het board. Want dat is niet alleen erg belangrijk bij de keuze voor welk board je gaat, maar ook op welke merites je eigenlijk een board moet beoordelen.
K2 heeft bij de Party Platter het principe van volume shifting toegepast. Het is relatief nieuw voor de snowboard wereld, maar in (wind)surfen al bijna industry standard, het principe dat met name volume bepalende is voor drijfvermogen. En dat je dat volume niet hoeft te halen uit lengte waardoor een board slank blijft, maar dat je ook korter en breder kunt. Een korter board is een beweeglijker board, en biedt door de breedte toch het volume om op de poeder te blijven drijven.
Waar je wel wat op inlevert is high speed stabiliteit (lang houdt zijn lijn gewoon beter) en je moet wel even wennen aan de breedte van het board; er is gewoon meer afstand tot de rand van het board en je moet iets anders, actiever je bocht inzetten. Maar dat laatste went heel snel.
Flat
De Party Platter heeft een flat base, dat wil zeggen, noch rocker noch camber shape. Soms levert dat ook een soort vlak gevoel, maar in de Party Platter bleef het board heel levendig. Vanaf je bindingen lopen tip en tail in een fraaie rocker boog (K2 noemt dat Tweekend) op, waardoor, samen met de flat base je de Party Platter alle kanten op kunt gooien, in bochten nog een groot deel van je kanten contact houden met de sneeuw en je dus genoeg grip houdt in carves.
Als de snelheid echt oploopt dan ga je wel tegen de beperkingen van het board aanlopen en moet je heel actief zijn om de Party Platter op zijn lijn te houden. Je komt dan weer terug op de bedoeling van het board: het is niet bedoeld als high-speed piste bomber, maar voor freestyle/freeride feesten en partijen.
Een van de waanzinnigste sensaties die ik zoveel mogelijk opzoek in het snowboarden is die surfy feel van poeder runs; Lekker wijde bochten, helemaal relaxt, en dan wel wat snelheid oppikken, even je tail erin rammen en door je eigen spray heen. Met de Party Platter zit je vol in die zone, en ook als je terug op de piste bent blijft het board top aan voelen.
Conclusie
Bewegelijk, koning in de poeder, thuis op de piste. Ik ben zelf geen park rijder, maar als je naar de specificaties en eigenschappen kijkt zou je ook daar prima met de Party Platter uit de voeten moeten kunnen. Feestje in de sneeuw.
